خبرگزاری‌ها را و شخصیّت‌هاى سیاسى را نگاه کنید، حرفهایى که در این چند روزه زدند عبرت‌انگیز است؛ اینها تا یک هفته‌ی پیش حاضر نبودند درباره‌ی امام این حرفها را بزنند، امروز دیگر این حقایق را میگویند. این شخصیّت با این عظمت. حقیقتاً من این ده سالِ دوران اخیرمان تا امروز را ‌ - یعنى دوران بعد از پیروزى انقلاب را - به‌خاطر حضور امام در این ده سال، یک دوران استثنائى میدانم. انقلاب ما هم استثنائى است، مردم ما هم استثنائی‌اند، هدفهاى ما هم استثنائى است، دشمنی‌هایى که با ما میشود هم استثنائى است، [ امّا ] از همه استثنائی‌تر امام بود که ما متأسّفانه امروز از وجود او محرومیم. نعمت بسیار بزرگى بود و افسوس که از دست ما رفت، آن هم درحالی‌که دنیاى اسلام هنوز به رهبری‌هاى او و هدایتهاى او و شخصیّتى که او در انسانهاى مظلوم و مستضعف و ملّتهاى تحقیرشده‌ی دنیا میدمید، احتیاج داشتند. امروز جمعى از رهبران نهضتهاى بزرگ و معروف اسلامى دنیا، با من ملاقات داشتند؛ براى تسلیت آمده بودند. ای‌کاش حرفهاى آنها عیناً ضبط شده بود و به گوش مردم میرسید تا مردم ما میدیدند که چگونه تأثیر امواجى که از آن کانون جوشان و خروشان و آن مرکز بی‌نظیرِ انرژى و نور و حرارت ساطع ( ۳ ) میشد، به مسلمانان و انسانهاى مظلوم و مستضعف و تحقیرشده و ذلیل‌شده‌ی دنیا جان میداد و روح میداد و قدرت میداد که میتوانستند در برابر سیل تهاجمها و دشمنی‌ها ایستادگى کنند. همین چهره‌هاى

«4»