بهره‌مند میکرد؛ همه را، هر کسى را به ‌قدر خودش و ظرفیّتش. بنده هم به نوبه‌ی خودم به برادران عزیز تسلیت عرض میکنم و امیدوارم که همه‌ی ما با اوّلاً توکّل به خدا ‌ - که واقعاً باید در این شرایط به خدا توکّل کرد، باید از خدا کمک خواست - ثانیاً با تدبیر و عقل و حکمت و صفا و همکارى حقیقى و واقعى با همدیگر، سعى کنیم این کمبود بزرگ را، این خلأ عظیم را به کمک الهى پُر کنیم. از لحاظ تشکیلات کشور، مسئله ترمیم شد. خب، این پیکره‌ی نظام جمهورى اسلامى، با انتخاب مجلس خبرگان کامل شد؛ ( ۲ ) امّا قضیّه به اینجا خاتمه پیدا نمیکند. من دوست دارم که در جمع شما برادران عزیز ‌ - که با یکایک شماها تقریباً در سفرهاى مختلف راجع به مسائل گوناگون نشستیم و راجع به مردم، راجع به سیاست، راجع به کشور، راجع به انقلاب، راجع به وظایفمان در قبال انقلاب، زیاد حرف زدیم، صحبت کردیم و با نقطه‌نظرهاى همدیگر آشنا هستیم - عرض بکنم که امروز شما برادران عزیزِ استاندار و پیکره‌ی وزارت کشور با مدیریّت برادر عزیزمان جناب آقاى محتشمى، یک مسئولیّت سنگینى به عهده دارید و نقش بزرگى را هم میتوانید ایفا کنید؛ به اعتقاد من امروز این نقش را کمتر دستگاهى در جمهورى اسلامى میتواند ایفا کند؛ شما میتوانید. من قبلاً این را عرض بکنم که ارزیابى من از حادثه، همینى است که گفتم؛ حادثه را من بسیار بزرگ میدانم؛

«2»