بیانات سال 1368


را با همان اقتدار، با همان قوّت اراده باید ادامه بدهند؛ و این چند روز نشان دادند که ادامه خواهند داد. هر ملّتى و هر انقلابى یک دوران سختى دارد، از این دوران باید عبور کند؛ بعد از عبور از دوران سختى، دوره‌ی پابرجایى و آسایش و خوشی‌هاى حقیقى که ناشى از استقلال و آزادى و متّکى بودن به خود و متّکى بودن به خدا است [ خواهد بود ]. ملّت ایران در حال گذراندن این دوران است؛ تا آن روزى که دشمن بکلّى مأیوس بشود، ملّت ایران بایستى در مقابل هرگونه توطئه‌ی دشمن، آگاهانه و هشیارانه مقاومت و ایستادگى کند. و شما نشان دادید که میتوانید این دورانهاى دشوار را طى کنید. و خدا را شکر میکنیم که به شما توفیق داد تا بیشترین مدّت سختى و دشوارى را بگذرانید؛ یعنى دوران جنگ هشت‌ساله‌ی تحمیلى. و ملّت ما آبدیده شدند و جلوه‌هاى برکات الهى در اراده‌ی مردم و روشن‌بینى مردم دیده شد و امام از شما راضىْ به لقاءا‌لله‌ شتافت؛ امام بدون شک از شما مردم، راضى و خشنود بود. و مطمئنّم که در دربار پروردگار عالم، از امّت خود و از مردمى که به نداى او پاسخ دادند اظهار رضایت خواهد کرد و براى آنها دعا خواهد کرد. حقیقتاً امام، شما مردم را ‌ - همان‌طور که خودِ آن بزرگوار فرموده بود - ( ۴ ) خوب می‌شناخت و در مقابل مسائل مردم فوق‌العاده حسّاس بود و مسئله‌ی اساسى براى او همین بود: اهتمام به مردم. برادران عزیز، برادران عربِ خوزستانى و برادران نجف‌آبادى و همه‌ی ملّت ایران ! ما بیش از همه‌چیز، امروز

«4»