بیانات سال 1368
بسم الله الرّحمن الرّحیم اِنّا لِله وَ اِنّاِّ اِلَیهِ رّْجِعون در هنگام رحلت رسول اکرم تمام شهر مدینه یکپارچه ضجّه و عزادارى شد و احساسات پُرشور مردم مسلمان به حدّى بود که در تاریخ به‌عنوان یک روز نمونه، روز رحلت پیغمبر باقى ماند. امّا وقتى ما احساسات و هیجان ملّت بزرگ ایران را در هنگام دریافت خبر رحلت امام عزیز و بزرگوارمان مشاهده میکنیم، یک بار دیگر به این حقیقت اعتقاد و باور و ایمان می‌آوریم که مسلمانان زمان ما و مردم بااخلاص ما از لحاظ عمق ایمان و شور احساسات - در سطح عموم مردم - حتّى از دوران رسول گرامى اسلام و صدر اسلام جلوترند. این را ما در قضایاى متعدّدى از اوّل پیروزى انقلاب تا امروز در مشاهده‌ی جلوه‌هاى فداکارى مردم احساس کردیم و امام عزیزمان هم یک وقتى این مطلب را به زبان آوردند؛ ایشان هم تصدیق کردند که عمق این ایمان و پُرشور بودن این ایمان در سطح عموم مردم، حتّى از دوران صدر اسلام بالاتر است. ( ۳ ) آن‌وقت، مردم پیغمبر را به چشم خودشان میدیدند، امیرالمؤمنین را میدیدند؛ امروز مردم ما پیغمبر و امیرالمؤمنین و ائمّه‌ی هداة را در تاریخ فقط دیدند، امّا ایمان مردم و شور احساسات آنها و فداکارى آنها و صدق نیّت آنها و آمادگى آنها براى مواجهه‌ی با حوادث بزرگ از