یکى از همین مسائل اساسى که عرض کردم جا دارد درباره‌ی آنها بِجد در فضاى عمومى جامعه فکر بشود و براى آن تصمیم قاطع گرفته بشود، همین مسئله‌ی دانشگاه و دانشجویان و علم و تحقیق و مانند اینها است. ما میتوانیم به‌صورت قاطع ادّعا کنیم که در نظر رهبر کبیر فقید ما مسئله‌ی دانشگاه‌ها جزو مسائل طراز اوّل براى انقلاب و کشور بود. یک وقتى در دیدارى ‌ - که جمعى از مسئولین فرهنگى با ایشان داشتند که ما [ هم ] بودیم - ایشان فرمودند که مسئله‌ی جنگ، یک مسئله‌ی موقّت است، [ امّا ] مسئله‌ی مهم، مسئله‌ی ماندگار، مسئله‌ی اساسى، مسئله‌ی دانشگاه‌ها است. ( ۲ ) و این یک واقعیّت است. و دانشگاه ‌ - که قوامِ اصلى آن هم به استاد و دانشجو است - حقیقتاً پایه‌اى است براى آینده‌ی کشور. من در این اجتماع عظیم شما برادران و خواهران عزیز ‌ - که با شور و اخلاص بی‌شائبه‌ی مخصوص خودتان اینجا آمدید و شرکت کردید، و در این مقطع مهمّ حیاتِ سیاسىِ ما حضور قوىّ خودتان را اعلام کردید - مایلم با شما دانشجویان عزیز قدرى صحبت کنم؛ البتّه صحبت مفصّلِ همه‌جانبه را میگذاریم براى فرصتهاى بعد ‌ - این روزها حقیقتاً فرصت کم است - مخصوصاً که میبینم بعضى از شما عزیزان در شرایط گرما و آفتاب نشسته‌اید. من عرض میکنم: دانشجو در نظام جمهورى اسلامى ‌ - که یک نظام صددرصد مردمى است - باید نقشى داشته باشد بارزتر از نقش دانشجویان در هر جاى دیگر دنیا. درست است که همه‌ی ملّتها، همه‌ی جوانهاى کشورها، به

«2»