بسم الله الرّحمن الرّحیم همان‌طور که برادر عزیزمان فرمودند، حقیقتاً این روزها روزهاى سخت و تلخى است. خلأ وجود عزیز بارز قوىّ امام و رهبر کبیرمان چیزى نیست که حتّى به‌آسانى بشود آن را باور کرد. خاطرات این ده سال پُرماجراى انقلابمان و جمهورى اسلامى مظلوممان، قدم‌به‌قدم سرشار از حضور قوى و فعّال و تعیین‌کننده و خط‌دهنده‌ی امام عزیزمان است. واقعاً ملّت ما و نظام ما نخواهد توانست به‌آسانى جبرانِ این ضایعه‌ی سنگین را بکند. از خداى متعال باید استمداد کنیم. این حادثه حادثه‌اى است براى اسلام، نه‌فقط براى ما که مسئولین این نظام هستیم و نه‌فقط براى ملّت ایران، ضایعه‌اى است براى اسلام و مسلمین و براى تاریخ اسلام. و ما آموختیم از خود این معلّم بزرگ و از تعالیم اسلامى که با اتّکال ( ۲ ) به پروردگار و با تکیه‌ی به عنایات الهى باید سختی‌ها و مصیبت‌ها و حوادث تلخ و سنگین را به نحوى جبران کرد. بارى است بر دوش همه‌ی ما؛ و باید آن‌قدر ارتباطاتمان را قوى کنیم، آن‌قدر تلاشمان را مضاعف کنیم، آن‌قدر اخلاص و ارتباط با خدا را در خودمان تقویت کنیم تا بتوانیم مقدارى از این خلأ را پُر کنیم. تکلیف که عوض نشده، راه که عوض نشده، اهداف که همان اهداف است؛ ما حرکتى را آغاز کردیم ‌ - با قدرت، با صلابت، با ایمان کافى به هدفهاى این راه و این حرکت - و

«1»