بیانات سال 1368
بسم الله الرّحمن الرّحیم صمیمانه متشکّرم از اظهار لطف آقایان و اساتید و بزرگان که حقیقتاً ارکان‌البلاد و مایه‌ی امید مردم هستید؛ مردم متدیّن، کسانى که هویّت اسلامى این انقلاب را پذیرفتند و به عشق آن خون دادند. بنده جامعه‌ی مدرّسین را - همان‌طور که فرمودید - هم بخوبى می‌شناسم هم به اعضاى این جامعه و مجموعه‌ی این جامعه ارادت دارم؛ و این مربوط به امروز نیست، همیشگى است؛ جامعه را مغز متفکّرى و چشم بینایى و وجدان سالم و حسّاسى میدانم براى دستگاه اداره‌کننده‌ی کشور؛ و معتقدم اگر ما براى حوزه‌ی علمیّه به‌عنوان یک قاعده‌ی اصلى و اساسى براى انقلابمان و جمهورى اسلامی‌مان نقشى و ارزشى قائلیم که البتّه قائلیم، ناگزیر در حوزه‌ی علمیّه [ براى ] جامعه‌ی مدرّسین - این مجموعه، با آن سوابق، با آن تاریخ درخشان و با استعداد قوی‌اى که در درون این جامعه هست و مایه‌ی قوىّ فقاهتى که در آن هست و علم و تقوایى که در آن هست - بایستى نقش اوّل را قائل بشویم. من یک وقتى عرض کردم اگر ما جامعه‌ی مدرّسین را نمیداشتیم و میخواستیم براى حوزه‌ی قم یک دستگاه نمادین و سمبلیک به وجود بیاوریم، بایست یک چیزى مثل جامعه‌ی مدرّسین به