بیانات سال 1368


بسم الله الرّحمن الرّحیم حقیقتاً حادثه‌ی تلخ و ضایعه‌ی سنگین فقدان رهبر کبیر ما و امام بزرگوار ما، بدون شک تلخ‌ترین و مصیبت‌بارترین حوادثى است که در طول تاریخ انقلابمان براى ملّت ایران پیش آمده؛ بلکه از جمله‌ی حوادث نادرى است که همه‌ی مسلمانان جهان را تحت تأثیر قرار داده این مصیبت و این ضایعه. از طرفى یک ابتلاء الهى هم هست؛ یک امتحان الهى است براى مردم ما و همه‌ی اقشار این ملّت بزرگ و قهرمان و مقاوم. همه‌ی امتحانات الهى همین‌جور است که آن کسانى که با این امتحان روبه‌رو میشوند یا با عمل خود و اراده‌ی خود و با حُسن انتخاب خود از این امتحان سربلند بیرون می‌آیند ‌ - که در این صورت [ آن ] حادثه‌ی مصیبت‌بار و تلخ، یک پلّه‌اى خواهد شد در راه تعالى و تکامل آنها؛ اگرچه مصیبت است، سخت است، تلخ است، امّا اگر کسانى که با این مصیبت روبه‌رو میشوند بتوانند با تصمیم درست، با انتخاب درست، با حرکت درست، کار درست را پیدا کنند و انجام بدهند، همین حادثه‌ی تلخ و مصیبت‌بار براى آن ملّت، آن مردم، آن کسانى که با این امتحان مواجه شده‌اند، یک وسیله‌ی تعالى و تکامل خواهد شد - امّا اگر بعکس، با امتحان الهى، با ابتلاء الهى، بد برخورد بشود و

«1»