بیانات سال 1368
اگر انسان یا جامعه، با عدم بصیرت، با ضعف اراده، با سردرگمى، با عدم استفاده‌ی از فرصتهاى الهى، با رو آوردن به ضعفها و نقصهاى بشرى با حادثه‌ی مصیبت‌بار مواجه بشوند، آن مصیبتْ آنها را نخواهد ساخت، آنها را پیش نخواهد برد، بلکه براى آنها مصیبت مضاعفى را به بار خواهد آورد. رسول گرامى اسلام از حادثه‌اى مثل جنگ اُحد و شکستى که براى مسلمین در آن حادثه به وجود آمد، به‌عنوان یک درس و یک پلّه‌اى به سوى تکامل استفاده کرد. همین امام و رهبر و پیشواى بزرگمان، در طول این ده سال از حوادثى که بسیار براى همه‌ی ما تلخ و سنگین و مصیبت‌بار بود، به‌عنوان یک عاملى در جهت تقویت ما و پیشرفت ما استفاده کرد. قبل از پیروزى انقلاب، در اوایل نهضت، از حوادثى مثل حادثه‌ی مدرسه‌ی فیضیّه یا حادثه‌ی پانزدهم خرداد - با آن همه فشار و سنگینی‌اى که براى مردم داشت - امام عزیزمان و رهبر کبیر فقیدمان به‌عنوان یک گامى، یک ابزارى، یک وسیله‌اى به سمت اهداف انقلابى خود و ملّت استفاده کرد، مردم را پیش برد. به این ترتیب امتحان الهى براى یک ملّت، میشود یک امتحان موفّق. امتحان این‌جور است. همه‌ی آزمایشها و امتحانها دو طرف دارد: یا آن ملّت یا شخصى که دچار آزمایش است در آن امتحان موفّق میشود و پیروز میشود، یا شکست میخورد. رحلت امام عزیزمان براى ما یک امتحان است. من عرض میکنم تا اینجا بحمدا‌لله ملّت ما کارى کردند که در این امتحان سربلند شدند. درحالی‌که استکبار