بیانات سال 1368


هر ملّتى که داعیه‌ی استقلال داشته باشد روبه‌رو بشوند. بحث این نیست که ما بهانه‌اى دست آنها بدهیم یا ندهیم؛ بحث این نیست که ما چه‌کار کنیم که دشمنان جهان‌خوار و غارتگرِ معروفِ ملّتها با ما مواجه بشوند یا نشوند، مسئله این نیست؛ مسئله این است که وقتى در دنیا سیستمِ سلطه حاکم است و قدرتهایى وجود دارند که جز با اِعمال سلطه بر کشورها و ملّتها ادامه‌ی حیات برایشان میسور نیست و بناى حکومت و اقتدارشان بر این است که به ملّتها دست‌اندازى کنند و در کار آنها دخالت کنند و دولتها را در اختیار بگیرند و از منابع آنها استفاده بکنند و با بازار مصرفىِ آنها صنایع خودشان را بگردانند و خلاصهْ ادامه‌ی حیات آن قدرتهاى بزرگ جز با تسلّط بر کشورهاى دیگر دنیا میسور نیست ‌ - وقتى چنین نظامى بر دنیا حاکم است که متأسّفانه هست - در این نظام هر ملّتى و هر دولتى که به وجود بیاید و بخواهد حقیقتاً مستقل زندگى بکند و باج ندهد، آن قدرتها در مقابلش قرار میگیرند. جمهورى اسلامى ایران بنا بر باج ندادنِ به قدرتهاى بزرگ دارد؛ و ثابت هم کردیم که ما به هیچ قدرتى باج نخواهیم داد، از هیچ قدرتى مرعوب نخواهیم شد، بناى بر این نداریم که براى جلب محبّت یا همکارى قدرتهاى زورگوى عالم از مواضع به‌حقّ خودمان تنزّل کنیم؛ این را ما در طول این ده سال نشان

«3»