داده‌ایم. و امام فقید عزیز بزرگِ ما مظهر مقاومت در مقابل زورگویی‌ها بود؛ آن صلابت تاریخىِ بی‌نظیرِ امام را همه قبول دارند. و امام مظهر این نظام بود؛ امام که چیزى جداى از این نظام نبود. امام یعنى نظام جمهورى اسلامى؛ تبلور نظام جمهورى اسلامى بود. پس چهره‌ی امام و صلابت امام و موضع قاطع امام، یعنى چهره‌ی جمهورى اسلامى، صلابت جمهورى اسلامى و موضع قاطع جمهورى اسلامى. اصلاً انقلاب ما این است. چون این‌جور است، بنابراین ما دشمن داریم؛ بُروبَرگرد ندارد. حالا بعضی‌ها گوشه‌کنار بنشینند و بگویند نگذارید قدرتهاى جهانى با شما دشمنى کنند ! بحث گذاشتن و نگذاشتنِ ما نیست، بحث طبیعت آن قدرتها است؛ طبیعت سلطه‌گرى نظام استکبار جهانى اقتضا میکند که با هر ملّتى و هر نظامى که بخواهد به او باج ندهد دربیفتد؛ بحث این است. دزد سر گردنه‌اى است؛ شما اگر باج دادید، اگر دستتان را بالا بردید، تسلیم شدید، باجِ‌سبیلى میگیرد، میگوید برو؛ اگر خواستید باجِ‌سبیل ندهید، خب مزاحمت میکند؛ قضیّه این است. پس دشمنى و خصومت و عناد استکبار جهانى، یک چیز حتمى است براى نظام ما. البتّه این را هم من بلافاصله اضافه کنم ‌ - که بارها این را ما گفتیم و این جزو اعتقادات قاطع ما است - که این عناد ادامه خواهد داشت تا آن‌وقتى که مأیوس بشوند؛ تا یأس. مادامى که امیدوارند، معارضه و عناد هست؛ وقتى از ضربه زدن به نظام مأیوس بشوند، احساس کنند نظام نظامى است تثبیت‌شده که دیگر کاری‌اش

«4»