بیانات سال 1368
نمیشود کرد، از آوانس دادن و باج دادنِ نظام مأیوس بشوند و بدانند اینجا هیبت آنها کسى را نمیترساند، آن‌وقت خطر رفع خواهد شد یا کم خواهد شد. ما باید قدر این موضعِ قاطعى را که امام همواره میگرفت بدانیم. و این موضع قاطع، بلاشک موضع شخصىِ امام نبود، این موضع نظام جمهورى اسلامى بود که مظهرش و معلّمش و معمارش و خط‌دهنده‌اش، امام بود. موضع ما هم همین است، بدون هیچ کم و زیاد. در یک چنین شرایطى تمام نیروهاى دفاع‌کننده‌ی از مرزهاى انقلاب باید قوى و هوشیارانه عمل کنند؛ از جمله نیروهاى اطّلاعاتى. با قوّت شما است که دشمن عقب‌نشینى میکند؛ با اِعمال اقتدار نظام جمهورى اسلامى است که دشمن مأیوس میشود؛ با ضعف، هیچ دشمنى از تعرّض دست برنمیدارد. ضعف دولتهاى زبون و توسری‌خورى که به استکبار جهانى میدان دادند، استکبار را بر آنها جری‌تر کرد. ضعف رژیم پلید گذشته در این کشور، استکبار را بر تمام امور این کشور مسلّط کرد. اگر یک‌ذرّه عُرضه و استقلال و شرف - همان شرف ایرانیگرى، نمیگوییم اسلام که از آن خبرى نداشتند - نشان میدادند، دشمن این‌قدر مسلّط بر امور این کشور نمیشد. باید قوى بود، باید اقتدار داشت، باید بر کار خود مسلّط بود؛ و یکى از اساسی‌ترین کارها همین کارِ اطّلاعات است. علّت اهتمام امام عزیزمان هم به شماها همین بود که کار را مهم میدانستند و شماها را بااخلاص. دستگاه‌هاى