بیانات سال 1368


بسم الله الرّحمن الرّحیم از همه‌ی شما برادران و خواهران که زحمت کشیدید و با کمال اخلاص و صمیمیّت از راه‌هاى دور تشریف آوردید، صمیمانه تشکّر میکنم. هر کدام از این حرکتها ضربه‌اى است بر دشمن؛ دشمنانى که ملّت بزرگ ما را در حال سرگشتگى و حیرت می‌پسندیدند و میخواستند ما را در تفرّق و جدایى ببینند و بحمدا‌لله‌ مأیوس شدند، دشمنانى که همیشه خواسته‌اند که جمهورى اسلامى را ضعیف و ناتوان مشاهده کنند. و خداوند را سپاس که همیشه آنها را مأیوس کرده و روزبه‌روز جمهورى اسلامى را قوی‌تر و باثبات‌تر کرده. همچنان که این حرکتهاى شما و ابراز احساسات ملّت ایران نسبت به امام فقید و عزیزمان و نسبت به ثبات جمهورى اسلامى، دل دوستان ما را در سرتاسر عالم شاد میکند. هرچه مسلمانِ باوجدان و معتقد در دنیا هست، از انسجام ملّت ایران خوشحال است؛ حتّى غیرمسلمانها. مستضعفینِ بسیارى از کشورها و دوستان ما در سرتاسر دنیا، از اینکه می‌بینند با وجود فقدان امام عزیز ‌ - که ضایعه‌ی بسیار سنگینى بود ‌ - ملّت ما منسجم، بانشاط، متحرّک، بااراده، قوى، باثبات، در خطّ آن رهبر فقید ایستاده خوشحالند، احساس امید میکنند، دلشان گرم میشود؛ و دشمنان ما خشمگین میشوند، مأیوس میشوند.

«1»