بیانات سال 1368


این آگاهى شما است که جلوى دشمن را گرفته، در کنار صبرتان و وفایتان و استقامتتان و کمکها و امدادهاى الهى که همه‌ی اینها مرهون امداد الهى است. همه‌ی ما دو وظیفه‌ی بزرگ داریم. هر جا هستیم، در هر شهرى، در هر منطقه‌اى، از هر قشرى، وابسته‌ی به هر گروه اجتماعی‌اى ‌ - از کارگران، تا کارمندان، تا کسبه، تا کشاورزان، تا روحانیّون، تا دانشگاهیان، تا مسئولین، تا افراد معمولى؛ همه - دو وظیفه‌ی سنگین بر دوش ما است؛ این دو وظیفه را باید ما به بهترین وجهى انجام بدهیم؛ وَالّا راه را ادامه نداده‌ایم. بدترین خصلت براى امّت یک امام این است که بعد از او راه او را ادامه ندهند. ببینید در تاریخ، ما چقدر نسبت به امّتهایى که راه امامشان و رهبرشان و پیغمبرشان را نیمه‌کاره گذاشتند ‌ - از امم سابقه، آنهایى که در قرآن یاد آنها هست - بدبینیم. بهترین صفت براى هر امّتى این است که راه امامش را ادامه بدهد؛ همچنان که شما تا امروز اثبات کرده‌اید که دارید ادامه میدهید. راه امام اگر بخواهد ادامه پیدا بکند ‌ - که باید بکند و به فضل و توفیق الهى ادامه پیدا خواهد کرد - دو رکن دارد، دو وظیفه‌ی عمده است؛ این دو وظیفه را ما باید در کنار هم مورد توجّه قرار بدهیم. یکى از این دو وظیفه عبارت است از حفظ صلابت و ابّهت انقلاب. هدفهاى انقلاب باید با همان روشنى و وضوح و با همان قاطعیّت دنبال بشود. ابّهت انقلاب در دنیا باید حفظ بشود. انقلاب ما با دیگر انقلابها این تفاوت را

«3»