بیانات سال 1368
بود؛ صفائشان را، وفائشان را، غیرتشان را، شجاعتشان را، صداقتشان را؛ مردم هم حقّاً و انصافاً امامشان را خوب شناختند، خوب به او پاسخ گفتند. ما در این تقریباً ده‌سال‌ونیم در سخت‌ترین شرایط حرکت کردیم، از سخت‌ترین گذرگاه‌ها عبور کردیم. من نمیگویم همه‌چیز تمام شده، خطرهاى دشمن [ تمام شده ]؛ نه، بالاخره دشمن که از بدجنسى دست برنمیدارد. امّا میتوانم اظهار نظر کنم که بخش سخت‌ترِ راه پشت سرمان است و از آن عبور کرده‌ایم؛ آنکه پیش روى ما است و آنچه جلویمان است، بخش آسان‌تر و راحت‌تر آن است. ما از سختی‌هاى زیادى عبور کردیم و امروز به اینجا رسیده‌ایم. یقیناً تحلیلگران دنیا براى سال دهم یازدهم انقلاب اسلامى چنین وضعى را پیش‌بینى نمیکردند؛ آن هم با فقدان امام. یقیناً استراتژیست‌هاى سیاسى آمریکا و اروپا براى مثل امروزِ ما وضعیّت سیاهى را پیش‌بینى میکردند، که خداوند ان‌شاءالله آن وضعیّت سیاه را سرِ خودشان بیاورد. فکر نمیکردند ماها - ما یعنى شما، یعنى مردم، یعنى آحاد ملّت - در چنین روزى این‌قدر با هم متّحد باشیم؛ فکر نمیکردند ماها این‌جور با قضایا قوى برخورد کنیم؛ فکر نمیکردند که این ملّت بتواند این‌جور سریع خودش را بازیابى کند و تصمیم خودش را بگیرد و راهش را ادامه بدهد؛ فکر نمیکردند. پس ما از آنچه در محاسبات دشمنانمان بود خیلى بهتریم. اصلاً قابل مقایسه نیستیم با آنچه در محاسبات آنها بود. حتّى در محاسبات دوستانمان هم همین‌جور