روح مؤمنین آزاد است و بینا است و بر امور این دنیاى مادّى مسلّط است، شاید بشود با اطمینان گفت که همین حالا روح مقدّس امام ناظر بر احوال جامعه‌ی ما و متوجّه فرزندان خودش است. این ملّت فرزندان او بودند. آن بزرگوار از ما، از فرزندانش، از امّتش چه چیزى را توقّع دارد ؟ این آن نکته‌ی اصلى است. عزادارى لازم است؛ اصلاً دست خودمان نیست. مگر میتوانیم بر این مصیبت نگرییم ؟ مگر میتوانیم احساسات جوشان خودمان را نسبت به آن عزیز یگانه سرپوش بگذاریم ؟ اینها به جاى خود محفوظ، امّا اصل قضیّه راه او و وصیّت او است. اگر او زنده بود، امروز از ما چه میخواست ؟ این مهم است. شما از مرد و زن، از هر جاى کشور، در هر سنّى ‌ - چون بسیج از نوجوان سیزده چهارده ساله تا پیرمرد نودساله را شامل میشود؛ بدنه‌ی ملّت، همان بسیج است؛ زبده‌ی ملّت، بسیج است - از هر قشرى، در هر نقطه‌اى از کشور هستید، دائم با خودتان حدیث نفْس کنید، از خودتان بپرسید که امام از من چه میخواهد و آیا من آنچه را آن عزیز و محبوب از من میخواهد و توقّع دارد، انجام میدهم یا نه ؟ این آن خطّ مستقیم است که ما را تا هدفها و آرمانهاى امام عظیم‌الشّأن‌مان هدایت خواهد کرد. امام از بسیج، آمادگى را میخواست؛ حضور دائمى. بسیج پشتوانه‌ی اصلى انقلاب است. نیروهاى مسلّح ما ‌ - چه ارتش و چه سپاه - بحمدا‌لله‌ نیروهاى مسلّح خوبى هستند، هر کدام یک محسّناتى دارند که اگر ما در دنیا بین نیروهاى مسلّح نگاه کنیم، بینناوبین‌ا‌لله‌ این

«2»