بیانات سال 1368
رژیم گذشته - ظاهراً خیلى قوى است؛ امّا تا وقتى کسى با آنها درنیفتاده؛ وقتى ملّتْ یکپارچه با اینها درافتاد، همان‌جورى میشود که دیدید. البتّه نیروى ملّت باید منسجم بشود، باید با ایمان حرکت کند، باید به خدا تکیه کند، باید از سختی‌ها نترسد، باید پا عقب نکشد؛ اگر این کارها شد، آن‌وقت آن که قدرت دارد این [ ملّت ] است؛ همیشه این باید ملاک و معیار قضاوت ما باشد. گذشته هم همین‌جور بود؛ در دوران مبارزات، بعضى آدمها بودند که سطحى بودند، ظاهربین بودند؛ آدمهاى بدى نبودند، امّا ظواهر امر را نگاه میکردند. میگفتند مگر میشود ؟ امّا آن کسى که راز حرکت تاریخ و سنّت‌هاى الهى را میدانست، میدانست که بله، میشود. یک مقدارى ایستادگى لازم است، یک مقدارى انسجام لازم است، اراده لازم است، رهبرى پیشاهنگ و قوى لازم است. اینها را که به دست آوردیم، خداى متعال نصرت را بر ما نازل کرد. البتّه این درسها درسهایى است که ملّتها به‌آسانى یاد نمیگیرند. ما شانس داشتیم؛ حقیقتاً ملّت ایران شانس آوردند؛ اقبال ما بلند بود. خداى متعال آن ذخیره‌ی خودش را، آن گوهر یک‌دانه را - که معمولاً خداى متعال گوهرهاى یک‌دانه را براى روزهاى حسّاس تاریخ بشر، نه‌فقط تاریخ ملّتها، ذخیره میکند؛ پروردگار گوهرهایى این‌جور دارد که براى لحظات حسّاس میگذارد - در میان ما قرار داده بود؛ او امام ما بود. خیلی‌ها او را میدیدند، امّا نمی‌شناختند، او را به انسانهاى معمولى تشبیه میکردند؛ امّا جوهر درخشان و فروزان او به کمک پروردگار و در سایه‌ی عبودیّت خدا آشکار شد.