بیانات سال 1368
بسم الله الرّحمن الرّحیم از همه‌ی شما برادران عزیز عشایر که با علاقه و صمیمیّت مخصوص این قشر مؤمن، از نقاط مختلف کشور تشریف آوردید و از احساسات پُرشور و مخلصانه‌ی شما صمیمانه متشکّرم. امیدوارم خداى متعال همه‌ی شما برادران عزیز و مؤمن و مرزداران کشور و انسانهاى شجاع و صبور را کمک کند و توفیق بدهد و ان‌شاءالله همه‌ی دستهاى نیرومند شما را در انجام وظایفى که بر عهده‌ی شما و بر عهده‌ی همه‌ی ما است یارى کند. مسئله‌ی عشایر در کشور ما یکى از مسائل حسّاس و مهم است. در سرتاسر کشور مخصوصاً در مناطق حسّاس مرزى و یا برخى از دیگر مناطق مهمّ کشور، مجموعه‌هاى عشایر از قدیم‌الایّام سکونت دارند. این مجموعه‌هاى عشایر - چه در شمال کشور یا جنوب کشور یا مناطق مرکزى یا شرق و غرب کشور، با لهجه‌هاى مختلف، گاهى با آداب و عادات متفاوت - یک خصوصیّات مشترکى دارند که وقتى انسان در خصوصیّات عشایر دقّت میکند، میبیند که اینها همان خصوصیّات اصیلِ اسلامىِ ملّت ایران است. فرهنگ فاسد و مفسد غرب در بعضى از نقاط کشور تأثیر گذاشت و خصوصیّات و اخلاق اسلامىِ خوبِ مفید را در بعضى از مردم شهرها به‌خاطر غلبه‌ی مظاهر