معلوم شد که حقوق بشرِ آنها چه نوع حقوق بشرى است؛ معلوم شد که زیر این پوشش، چه مقاصد سوء و استعمارى و استکبارى را دنبال میکنند. این یک طرف قضیّه. آن طرف قضیّه که اهمّیّت آن کمتر از افشاى دشمن هم نیست، بُروز ایمان و اخلاص و استقامت و عمق ایمان مردم ما است. این حوادثى که پیش آمد، دل مردم را نلرزاند، در مردم تردید ایجاد نکرد، مردم را نسبت به صحّت هدفهایشان دچار تزلزل نکرد؛ بلکه بعکس، هر حادثه‌اى که اتّفاق افتاد، ایمان مردم را روشن‌تر کرد، هدفهاى آنها را واضح‌تر کرد، آنها را نسبت به صحّت راهى که دنبال میکردند مطمئن‌تر کرد و این یکى از نشانه‌هاى مؤمنین واقعى است. قرآن کریم درباره‌ی مؤمنین واقعى همین سکینه و آرامش و اطمینان قلب را بارها و بارها تکرار کرده که وقتى مؤمنین می‌بینند حوادث تلخ را، می‌بینند فشار دشمن را، می‌شناسند چهره‌ی پلید مخالفین را، ایمانشان عمیق‌تر میشود، به خدا مطمئن‌تر میشوند؛ قالوا هذا ما وَعَدَنَا اللهُ وَ رَسولُه؛ ( ۴ ) با خودشان میگویند خدا و رسول به ما گفته بودند که بر سرِ این راه مشکلات هست، سختى هست، ترور هست، فشار هست، دشمنى هست؛ آنچه خدا و رسول گفته بودند واقع شد. پس خود این حادثه دلیل دیگرى شد بر صدق و صحّت سخن خدا.

«3»