بیانات سال 1368
امام امّت و زبان گویاى انقلاب و شخصیّت برجسته و ممتازى که حقّاً یکى از پشتوانه‌هاى باارزش انقلاب ما محسوب میشد. شهادت ایشان - که سوّمین شهید محراب در زمان ما بودند - یک درس و یک حادثه‌ی آموزنده بود. و همان‌طور که عرض کردم، این حادثه خباثت و دنائت ( ۳ ) دشمن را نشان داد؛ دشمنهاى ما آن‌چنان کسانى هستند که با مرد خدا و دین، با پیرمرد نورانى و باصفا و با انسان پاک‌باخته‌اى مثل این بزرگوار، آن‌چنان کینه‌توزانه برخورد میکنند که نظیر آن را انسان جز در رفتار بدکارترین خلق خدا در طول تاریخ، مشاهده نمیکند؛ مثل خوارج در دوران امیرالمؤمنین؛ که آنها هم با مردان خدا، با مؤمنین، با مخلصین صادق، با همین وحشیگرى و سبعیّت رفتار میکردند. دشمن‌شناسى در حوادث کثیرالوقوعِ براى انقلاب ما [ مهم است ]. این ترورها چهره‌ی دشمن را براى ملّت ما و براى مردم دنیا روشن کرد. تا قبل از این ترورها، چه کسى فکر میکرد این گروهکها و این منافقین، این‌قدر قسی‌القلب و خشن و کینه‌توز و خبیث باشند ؟ چه کسى فکر میکرد که چهره‌ی نفاقِ اینها این‌قدر زشت و پلید باشد ؟ از خدا و خلق خدا اسم بیاورند و با خدا و خلق خدا و برگزیدگان خداوند، این‌جور با قساوت، با خشونت، با خباثت و دنائت رفتار کنند؛ آن کسانى هم که از این گروهکها حمایت میکردند، به همین ترتیب رسوا شدند. مدّعیان حقوق بشر، سازمانهایى که به نام طرف‌دارى از حقوق بشر در دنیا تلاش میکنند و پولهایى گزاف خرج میکنند و این‌قدر تبلیغات میکنند،