بیانات سال 1368
حسّاسیّت و اهمّیّت این تریبون این‌قدر است. حالا یک دستگاه حقّى که بر مبناى امامت حق و ولایت حق به وجود آمده و حقیقتاً آن کسانى که امروز متصدّى امر امامت جمعه هستند، انسانهاى مؤمن، متّقى، صادق، بی‌طمع، معنوى و روحانى هستند - کسانى که حقیقتاً قصد اقتدار و قدرتمندى ندارند و این را یک مقام و منصب دنیایى نمیدانند؛ و نیست - در یک چنین شرایطى، تأثیرات این تریبون براى حفظ قوام معنوى جامعه و حصار ایمانى جامعه، یکى از آن نقشهاى فوق‌العاده و طراز اوّل است. اگر ما این را نداشتیم، من نمیدانم وضع انقلاب و وضع روحى مردم چگونه بود. این یکى از برکات انقلاب بود و امام به این نکته توجّه داشتند. اوایلى که خود من به امامت جمعه‌ی تهران منصوب شده بودم، این سمینار و تشکیلات را اوّلْ‌بار من خدمت حضرت امام پیشنهاد کردم. به ایشان گفتم الان ما در سرتاسر کشور یک تعداد علماى محترم داریم که اینها امام‌جمعه هستند - البتّه آن‌وقت تعداد ائمّه‌ی جمعه این‌قدر نبود - و این یک شبکه‌ی سراسرىِ معنوى براى اداره‌ی معنوى جامعه و حفظ ایمان و حصار ایمانى کشور است؛ اگر شما موافقت بکنید، ما این شبکه را به هم وصل کنیم؛ و گفتم که اگر ان‌شاءالله بتوانیم [ یک ] شبکه‌ی سراسرى از ائمّه‌ی جمعه درست کنیم، یعنى افراد را به هم وصل بکنیم، بعد میتوانیم بین این مجموعه و ائمّه‌ی جمعه‌ی جهان اسلام، کنگره‌هایى تشکیل بدهیم. ایشان خیلى خوششان آمد و استقبال کردند؛ و ما آمدیم قم و آن سمینار اوّل را - که در کتابخانه‌ی مدرسه‌ی