بسم الله الرّحمن الرّحیم الحمد لله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام على سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم محمّد و على آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّةالله فى الارضین. اوّلاً به همهی آقایان محترم و برادران عزیز خیرمقدم عرض میکنم و بهخاطر اینکه روز اوّل این سمینار بزرگ و این مجمع پُرفایده را به این مصروف کردید که ما در خدمتتان باشیم، تشکّر میکنم. امیدوارم انشاءالله این تجمّع براى همهی ما و براى مردم مؤمن و صالح ما حاوى خیر و برکت باشد. بنده لازم میدانم دو سه مطلب را عرض کنم. البتّه عمدهی مطالبى را که در باب مسئلهی امامت جمعه در ذهن داشتم که بیان کنم، بحمدالله حضرت آیتالله آقاى مشکینى ( ادام الله بقائه و ظلّه ) بهنحو جامع و به بیان اوفى ٰ ( ۲ ) بیان فرمودند، که همهی ما استفاده کردیم و من در آن باب حقیقتاً چیز بیشترى ندارم که بر فرمایشات ایشان اضافه کنم؛ ( ۳ ) مگر یکى دو نکتهی کوتاه. و امّا مسئلهی اصلى که سعى میکنم بهنحو مجمل آن را بیان بکنم، مسئلهی این برههی حسّاسى است که ما