فیضیّه تشکیل شد - تشکیل دادیم و این کار پایه‌گذارى شد که بحمدا‌لله‌ تا امروز هم ادامه دارد. ( ۱۰ ) این شبکه‌بندى منصب امامت جمعه و نگاه کردن به این مجموعه به‌عنوان حصار معنوى و ایمانى کشور و ملّت، یک چیز فوق‌العاده مهمّى است؛ بایستى مطلقاً مورد غفلت قرار نگیرد. ولى کِى این شبکه، شبکه‌ی حقیقی‌اى خواهد بود و کِى خواهد توانست به‌صورت یک حصار واقعى کار کند ؟ درصورتی‌که اوّلاً این اجتماعات به‌صورت مرتّب و منظّم انجام بگیرد. توصیه‌ی مؤکّد بنده این است که سمینارهاى ائمّه‌ی جمعه ‌ - چه سمینارهاى سراسرى، چه سمینارهاى استانى، چه سمینارهاى بین‌استانی‌اى که گاهى چند استان در یک منطقه سمینار دارند - مطلقاً وقفه و تعطیل پیدا نکند، به‌صورت منظّم [ برگزار شود ]؛ من به آقایان محترم اعضاى دبیرخانه هم این توصیه‌ی مؤکّد را کرده‌ام که کوشش بشود، اجتماع ائمّه‌ی جمعه گرد هم، به شکل سمینار واقعى به‌صورت زمان‌بندى شده و مرتّبى انجام بگیرد و یک کار جدّى تلقّى بشود؛ نه به‌صورت یک اجتماعى که حالا بیاییم و بنشینیم و کسى حرفى بزند. سمینار، آن مجمعى است که در آن افراد بیایند، مسائل مربوط به این مجموعه را به‌صورت تحقیقى و بنیانى بیان کنند تا همه نسبت به این مسائلى که مشترک بین این مجموعه‌اى است که در سمینار جمع میشوند، یک دید واحدى پیدا کنند؛ و راه واحدى را اتّخاذ کنند ‌ - حالا گاهى از تجربیّاتِ هم استفاده میکنند، گاهى از تحقیقاتِ هم استفاده میکنند - یعنى مجموعه

«10»