بیانات سال 1368
تریبون نماز جمعه هستیم، به مردم بگوییم ما به هیچ طرف وابستگى نداریم، با کسى کارى نداریم، از کاندیدایى - کاندیداى مجلس - حمایت نمیکنیم، ما پدر همه هستیم، امّا در کنار حرفهایمان، با تعبیراتمان، با گوشه‌کنایه‌هایمان، با بعضى از کارهاى جنبى - که افتد و دانى - ( ۱۲ ) برخلاف این گفته و ادّعا عمل کنیم ! مردم زود میفهمند. این اشتباه است که ما خیال کنیم که مردم به زبانْ فریب میخورند و خیال میکنند ما به یک طرفْ گرایش خاصّى، به یک جناحْ تمایل خاصّى یا تقویت خاصّى نداریم؛ نه، مردم این را حس میکنند و اختلاف بین قول و عمل امام‌جمعه اثر معکوس هم خواهد بخشید. من عرض میکنم واقعاً باید آقایان ائمّه‌ی جمعه، پدرانه برخورد کنند. البتّه امکان ندارد که انسان بتواند در دل، با دو آدم یا با دو جریانى که از لحاظ فکرى یا سیاسى یا سلیقه‌اى در مقابل هم قرار دارند، یکسان برخورد کند؛ این طبیعى است. بالاخره شما یکى از این دو نظر را قبول دارید، یکى را قبول ندارید. به همان اندازه، نسبت به آن که با شما همفکر است، گرایش قلبى بیشترى دارید - با این نمیشود کارى کرد؛ اشکالى هم ندارد - امّا این در عمل و در اظهارات و در برخورد، واقعاً بایستى اثر نگذارد، تا نماینده‌اى که می‌آید مجلس، احساس رقابت با امام‌جمعه نکند؛ مسئولى که در آنجا گذاشته شده - که ممکن است وابسته‌ی به یک جناحى باشد - احساس مخالفت و مقابله‌ی با امام‌جمعه نکند؛ امام‌جمعه با همه گرم و مهربان و