بیانات سال 1368
بنشیند یک قدرى از اخبار و تحلیل‌ها و حرفهاى تازه‌ی دنیا و حرفهاى تازه‌ی کشور، براى مردم [ حرف ] بزند، مردم با شوق و علاقه دُور او جمع میشوند، به حرف او گوش میدهند؛ خب، اگر این در نماز جمعه باشد، بلاشک جاذبه پیدا خواهد کرد. باید با جاذبه‌هاى گوناگونى نماز جمعه را حقیقتاً مورد توجّه مردم قرار داد تا مردم بیایند و اهمّیّت آن را درک بکنند. این هم این مسئله. البتّه من توصیه‌هایى را خطاب به آقایان دارم - همان مطالبى را که حضرت آیت‌ا‌لله مشکینى فرمودند - و آنچه من عرض میکنم به معناى این نیست که حرف تازه‌اى است و شما آن را نمیدانید؛ نه، حرفهایى است که همه میدانند، بارها هم گفته شده. بعضى از آنها مخصوصاً مورد تأکید امام بزرگوار و عزیزمان بود که مکرّر بیان میکردند و عمده‌ی آنها را یا همه‌ی آنها را ایشان ( ۱۱ ) فرمودند، که دیگر لازم نیست من تکرار کنم. من فقط دو سه نکته را مورد تأکید قرار میدهم: یکى، این حالت پدرانه برخورد کردنِ آقایان در شهرها و در مراکز نماز جمعه [ است ]؛ این واقعاً مهم است. یکى از خطرهایى که انقلاب را تهدید میکند - که ان‌شاءالله اگر یادم نرود دو سه جمله‌اى عرض میکنم - همین است که مردم دچار دودستگى بشوند و جناح‌بندى و صف‌بندى و خط و خطوط بر مردم حاکم بشود. اگر امام‌جمعه به زبان بگوید که من به جایى وابسته نیستم، جناحى را تقویت نمیکنم، حتّى در نماز جمعه این را تأکید هم بکند، امّا در واقع این‌جور نباشد، مردم میفهمند. این‌جور نیست که ما که در