بیانات سال 1368


آن کدام نظام است ؟ آن نظامى است که مبناى حقیقى قدرت ‌ - یعنى آراء مردم، اراده‌ی مردم، حضور مردم - در آن تأمین‌شده است. شما بین نظامهاى دنیا نگاه کنید ببینید غیر از جمهورى اسلامى دیگر کجاى دنیا در این حد این‌جورى است ؟ این وسیله‌ی استحکام است. وظیفه‌ی یکایک مسئولین و یکایک مردم این است که این حضور قوى و این اراده‌ی مستحکم عمومى را با تمام وجود حفظ کنند؛ چه خودشان در مورد خودشان، چه آنهایى که میتوانند روى دیگران اثر بگذارند در مورد دیگران. ما خلأ وجود مبارک مقدّس امام عزیزمان را با اخلاص مردم، با تلاش بیشتر، با حضور قوی‌تر باید بتوانیم پُر کنیم. آن شخصیّت عظیم، آن کفّه‌ی سنگین وقتى از میان ما رفت، باید با ارتباط، با همبستگى، با اخلاص، با ایجاد پیوند مستحکم‌تر میان خود و خدا، با صدق، با صفا، با ایثار، با انفاق، با همه‌ی امکاناتى که در اختیار یک ملّت و افراد انسان است، سعى کنیم تا آن خلأ را پُر کنیم، این راه را ادامه بدهیم؛ و به فضل پروردگار ادامه هم خواهیم داد. من بارها از روى اعتقاد کامل تکرار کرده‌ام: آینده براى ملّت ما آینده‌ی روشنى است. ‌ان‌شاءالله‌ آینده نشانگر گشایش و استحکام بیشتر و قدرت بیشتر و رفاه بیشتر و عدالت کامل‌تر خواهد بود. و همه‌ی اینها از برکات انفاس مقدّس آن عزیز بزرگوار ‌ - که حیات او مایه‌ی برکت بود و ارتحال ملکوتى او هم آن‌چنان با حوادث بزرگى همراه بود که نشان‌دهنده‌ی برکات الهى در حیات و ممات بر آن بزرگوار بود - و دعاى ولی‌عصر ( ارواحنا لتراب

«7»