بیانات سال 1368


خواهد کرد. آن چیزى که مردم مادّى را ‌ - که معنویّات و ارزشها برایشان مطرح نیست - میترساند، قدرت است. براى این دولتهاى گردن‌کلفتِ مقتدرِ زورگوى عالم، هیچ ارزش انسانى و اخلاقی‌اى مطرح نیست؛ آن چیزى که آنها از آن واهمه دارند، قدرت است. قدرتهاى بزرگ مادّى دنیا، از هم ملاحظه میکنند. علّت اینکه دولتها و استعمارگران، در کشورهاى ضعیف جهان سوّم، بدون ملاحظه تاخت‌وتاز کردند، این بوده است که در آن کشورها قدرتى مشاهده نکردند در مقابل خودشان، مانعى ندیدند. استکبار هر جا مانع نبیند، تاخت‌وتاز خواهد کرد، حدّى هم نمی‌شناسد؛ امّا اگر در مقابل خود قدرتى را مشاهده کرد، متوقّف خواهد شد، مجبور به توقّف خواهد شد. و ملّت بزرگ ما بحمدا‌لله‌ در طول این ده سال و در اواخر قبل از پیروزى انقلاب، آن‌چنان قدرتى از خود نشان داد که استکبار جهانى و آمریکا و همدستانشان و بقیّه‌ی قلدرهاى عالم احساس کردند که با این ملّت نمیشود بی‌احتیاط برخورد کرد. ملّت ایران، قدرتهاى بزرگ را مرعوب کرد؛ این یک واقعیّت است. کشور ما را نباید با کشور دیگرى از این کشورهاى جهان سوّم که مثلاً سى میلیون، پنجاه میلیون ‌ - بیشتر، کمتر - جمعیّت دارد مقایسه کرد؛ نه، بسیارى از کشورها هستند که شاید جمعیّت آنها از جمعیّت کشور ما هم بیشتر است، امّا قدرت کشور ما را و قدرت ملّت ما را ندارند. علّت چیست ؟ علّت این است که متأسّفانه حکومتهاى فاسد، در بسیارى از این کشورها مردم را از صحنه خارج کرده‌اند و براى مردم شأنى قائل نشده‌اند. لذا

«3»