بیانات سال 1368
بسم الله الرّحمن الرّحیم بنده هم صمیمانه به همه‌ی برادران تسلیت عرض میکنم. ما در دیدارهایى که در طول سالهاى گذشته با شما برادران داشتیم - چه قبل از شروع جنگ و چه در دوران جنگ - همیشه افتخار بنده این بود که از طرف امام و به نمایندگى امام با شماها حرف میزنم. فکر نمیکردیم که یک روزى امام نباشد و باز ما با شما به‌عنوان همکار و مسئول بخواهیم صحبت کنیم. به‌هرحال مصیبت بزرگى بر عالم اسلام بود، مصیبت سنگینى بود، خلأ عجیبى است، خلأ عظیمى است. و اگر کسى میباید تلاش کند که این خلأ را به نحوى جبران بکند و پُر کند، عبارت است از کسانى که به امام ارادت بیشترى داشتند، احساس نزدیکى بیشترى میکردند و رابطه‌ی مستحکم‌ترى بین خودشان و امام احساس میکردند. و شکّى نیست که شما برادران عزیز سپاهى از جمله‌ی پیشقدم‌ترین و برترین افراد در این زمینه هستید. تکلیف شما امروز بیشتر است از گذشته و بیشتر است از دیگران.