بیانات سال 1368


بسم الله الرّحمن الرّحیم متقابلاً بنده هم تسلیت صمیمانه‌ی برادرانه‌ی خودم را به همه‌ی شما برادران و خواهران عزیز که از راه‌هاى دور، با صفا و محبّت و اخلاص طىّ طریق کردید و تشریف آوردید ‌ - بخصوص علماى محترم و روحانیّت معظّم و ائمّه‌ی محترم جمعه و خانواده‌هاى عزیز شهیدان گرامى ما و همین‌طور به کسانى که این راه را با پاى پیاده طى کردند - عرض میکنم. امروز شایسته است که یک اشاره‌ی کوتاهى به زندگى امام باقر ( علیه الصّلاة و السّلام ) بشود، براى درس گرفتن، این بزرگوار که دوران امامتشان حدود هجده سال طول کشید، یک الگوى کامل براى تلاش و مبارزه و مجاهدتِ خستگی‌ناپذیر و پُر از مشکلات براى اشاعه‌ی دین حق و کلمه‌ی حق و راه انداختن جریان فکرى درست در دنیاى آن روز بودند. این چیزى که امروز ملّت ایران براى آن تلاش میکند ‌ - یعنى زنده کردن سخن حق در دنیاى مادّىِ غرق در فساد و فرهنگ منحطّ گمراه‌کننده‌ی امروزى - آن کارى است که امام باقر ( علیه الصّلاة و السّلام ) یک‌تنه به کمک معدودى از اصحاب، در دنیاى بزرگِ آن روزِ اسلام انجام میداد. این همان راه است و همان کار است و این وظیفه‌ی ما است.

«1»