بیانات سال 1368
بسم الله الرّحمن الرّحیم خیرمقدم عرض میکنم به همه‌ی آقایان محترم و علماى اعلام و اساتید و مدرّسین محترم حوزه‌ی علمیّه‌ی مشهد و به همه‌ی شما برادران و عزیزانى که حقیقتاً در حرکت عظیم اسلامى مردم ما، قدمِ ثابت و صادق و سابقه‌ی درخشانى داشتید و ان‌شاءالله در آینده هم حوزه‌ی علمیّه‌ی مشهد همین خصوصیّات برجسته را حفظ خواهد کرد. متقابلاً این مصیبت جان‌کاه را و این فقدان بزرگ براى عالم اسلام را به همه‌ی آقایان محترم مخصوصاً علماى اعلام و اساتید و بزرگان تسلیت عرض میکنم. به‌مناسبت اجتماع شما آقایان محترم و اقتران ( ۲ ) این روزها با سالگرد شهادت حضرت امام باقر ( صلوات الله و سلامه علیه ) بد نیست اشاره‌اى به مسائل خاصّ روحانیّت و حوزه‌هاى علمیّه بکنیم. این وظیفه‌اى که امروز در نظام جمهورى اسلامى بر عهده‌ی علما و روحانیّون است، یک وظیفه‌ی استثنائى است. هم براى خود ما در طول تاریخمان استثنا است - یعنى در طول تاریخ روحانیّت شیعه و فقاهت اسلام، هرگز هیچ دورانى را نداشتیم که فقها و علما وظیفه‌اى به سنگینى وظیفه‌ی امروز داشته باشند - و هم نسبت به بقیّه‌ی علماى دینى در سراسر جهان یک وظیفه‌ی استثنائى است؛ چون در کشور ما و جامعه‌ی ما نظامى استقرار پیدا کرده است که بر مبناى