بسم الله الرّحمن الرّحیم متقابلاً این مصیبت جان‌سوز و جان‌کاه را به همه‌ی برادران و خواهران، به همه‌ی شما عزیزان، صمیمانه تسلیت عرض میکنم. این مصیبت، مصیبت جهان اسلام است، بلکه مصیبتى است که قلب همه‌ی ملّتهاى مستضعف از آن در رنج است. البتّه ملّت ایران صاحبْ‌عزا و داغدار اصلى است. مردم دنیا ‌ - چه مسلمانها و چه غیرمسلمانها - به ملّت ایران تسلیت میگویند؛ حق هم همین است. این ملّتِ بزرگ بود که اوّلین بار به نداى آن قائد آسمانى و آن راهروِ راه انبیا پاسخ مثبت داد. ملّت ایران بود که پشت سر او حرکت کرد و به اشاره‌ی او جان را و مال را و عزیزان را در راه خدا قربانى داد. حقّاً ملّت ایران وفادارترین و باصفاترین امّتى بود که در طول تاریخ اسلام دیده شده است که نسبت به امام و پیشوایى وفادارى کرده باشد. جا دارد اگر ملّت بزرگ ایران در این مصیبت، از همه‌ی ملّتهاى دیگر و مسلمانان عالم، رنج بیشترى ببرد؛ و جا دارد که مسلمین عالم و مستضعفان به این ملّت تسلیت بگویند. همچنین از همه‌ی شما برادران و خواهران که از راه‌هاى دور تشریف آوردید و رنج راه را بر خود هموار کردید صمیمانه تشکّر میکنم. بسیارى از شما پاى پیاده طىّ طریق کردید، عاشقانه قدم زده‌اید و تشریف آوردید تهران به مزار محبوب و معشوق ملّت ایران و قبله‌ی دلهاى مشتاقان. خداوند از شما قبول کند، که خواهد کرد. یقیناً قبول الهى در

«1»