بیانات سال 1368
بسم الله الرّحمن الرّحیم اوّلاً به شما برادران عزیز خیرمقدم میگویم که به تهران تشریف آوردید؛ تهران خانه‌ی شما است؛ اینجا برادران شما هستند؛ شما در میان ما، در میان اهل خودتان و خانواده‌ی خودتان هستید. بنابراین خیلى خوش‌آمدید و باز هم این آمدورفت‌ها را تکرار کنید. و امّا ثانیاً، مسائل لبنان براى ما مسائل درجه‌ی یک است؛ مسئله‌ی لبنان، مسئله‌ی یک جمع دور و بیگانه نیست؛ ما شما را از خودمان میدانیم و بین خودمان و شما هیچ فرقى و هیچ فاصله‌اى قائل نیستیم. ما از اینکه برادران شیعه در لبنان، یکپارچگى نداشته باشند رنج میبریم. آن روزهایى که شما برادران با هم درگیرى داشتید، ما سخت‌ترین و غم‌انگیزترین ساعات و روزها و شبها را گذراندیم؛ آن لحظه‌اى که شماها با هم اطراف یک میز نشستید و صحبت کردید و با هم توافق کردید، براى ما روز عید بود. من مجدّداً به شما شخصاً و به همه‌ی این برادران به‌خاطر ورودتان به تهران خوشامد میگویم و تکرار میکنم که اینجا خانه‌ی شما است و شما در بین برادرانتان هستید. و خواهش میکنم که مسئله‌ی وحدت و یکپارچگى شیعه در لبنان را مسئله‌ی درجه‌ی یک قرار بدهید. اگر شیعه بتواند در لبنان با موضع واحد و متّحد خودش،