بسم الله الرّحمن الرّحیم خیلى متشکّرم از شما برادران عزیز؛ از مواضعتان، از بیاناتتان، از صراحتتان در حق، و از آمادگی‌تان براى فداکارى. خداوند ‌ان‌شاءالله‌ شما را حفظ کند و موفّق بدارد و طعم شیرین پیروزى را ‌ان‌شاءالله‌ به شما بچشاند. ما شما برادران مؤمن لبنانى را پاره‌ی تن خودمان میدانیم؛ شما بخشى از وجود ما هستید؛ ما شما را بیگانه نمیدانیم؛ شما خودى هستید. دو مشکله، امروز در لبنان هست: یکى مسئله‌ی اختلاف بین شیعه، و دوّم تردید در مبارزه‌ی با اسرائیل نزد بعضى؛ هر دو ناشى است از خباثت دشمن و توطئه‌ی او و پولى که او خرج میکند. امید ما به شما برادران مؤمن این است که بر توطئه‌ی دشمن فائق بیایید؛ در هر دو قسمت: هم در قسمت یکپارچگى شیعه، هم در قسمت ادامه‌ی جهاد با صهیونیست‌هاى غاصب. ما معتقدیم میشود و هر دو ممکن است. در آنجایى که نیّت ما خالص و براى خدا است و کنار این نیّت خالص، یک جهاد صادقانه‌اى هم هست، آنجا بلاشک پیروزى است. اگر مبارزه باشد [ امّا ] نیّتِ خالص نباشد، فایده‌اى ندارد؛ اگر نیّتِ خالص باشد [ امّا ] جهاد نباشد، باز هم فایده‌اى ندارد؛ وقتى

«1»