بیانات سال 1368
مخلصانه. الگو براى ایمان و اخلاص و عمل هم همین بزرگوارى بود که امروز دنیا را با وفات خود و ارتحال خود به لرزه درآورده. مثل پیغمبران، مثل اولیا که به‌صورت طبیعى فقدان آنها دنیا را تکان میدهد، این بزرگوار - که قطعاً جزو اولیاءا‌لله بود - با ارتحال خودش دنیا را تکان داد. این براى ما الگو بود: ایمانش به خدا و به راه خودش و به هدفهاى خودش در حدّ اعلى ٰ بود، اخلاصش یک اخلاص بی‌شائبه بود، فداکارى و آمادگى به کارش را هم که در طول سالهاى متمادى - حتّى قبل از آنکه نهضت در سال ۴۱ شروع بشود - نشان داده. ملّت ایران هم انصافاً امّت خوبى براى آن امام بودند. حقّاً و انصافاً آن امام، همین‌جور امّتى میخواست، و ملّت ایران پیش پروردگار و پیش ملائکة‌ا‌لله و پیش ارواح معصومین و پیش تاریخ سربلندند. این ملّت بزرگ، خوب جواب مؤمنانه و مخلصانه‌اى به آن امام عظیم داد. بعد از این هم راه همین است. بعد از این هم، با ایمان، با عمل صالح، با اخلاص میشود این راه را طى کرد و پیش رفت. ما هنوز وسط راهیم. راه را باز کرد امام ما، موانع عمده را برطرف کرد آن دست نیرومند، و براى آینده‌ی ما هم دستورالعمل‌هاى زیادى به جا گذاشت آن روح حکیم. باید حرکت کنیم. وظیفه‌ى امروز ملّت ایران در وحدت و حضور آگاهانه