بیانات سال 1368
بسم الله الرّحمن الرّحیم متقابلاً بنده هم این مصیبت بزرگ و این ثُلمه‌ی ( ۲ ) غیر قابل انسداد را از صمیم قلب به شما برادران و عزیزان، که از راه دور با عشق به امام امّت و با احساس مسئولیّت نسبت به انقلاب تشریف آورده‌اید، تسلیت عرض میکنم؛ مخصوصاً حضرات آقایانِ علماى اعلام و ائمّه‌ی محترم جمعه و مدرّسین محترم حوزه‌ی علمیّه‌ی اصفهان و همچنین خانواده‌هاى عزیز شهداى عالی‌قدر و مفقودین و جانبازان و اسرا و رزمندگان عزیزمان. تلاشها و مجاهدتهاى مردم، در راه عزّت ایران حقّاً شما عزیزان - همان‌طور که اشاره فرمودند - یکى از بهترین امتحانها را در طول دوران نهضت و اندکى پیش از پیروزى و هنگام پیروزى و بعد از پیروزى انقلاب در طول این ده سال و نیم تا امروز دادید؛ جبهه را و خطوط مقدّم را و صحنه‌هاى سیاسى انقلاب را و همه‌ی عرصه‌هایى که انقلاب حضور ملّت را میطلبید، پُر کردید. اگرچه بنده بارها چه در تشییع جنازه‌ی پیکرهاى مطهّر شهداى شما، چه در اجتماعات بزرگ بسیج و اعزام شماها به جبهه‌ها و چه در مناسبت‌هاى گوناگون دیگر حضور پیدا کردم و احساسات صادقانه‌ی خود را نسبت به