بسم الله الرّحمن الرّحیم اوّلاً بر خودم لازم میدانم که به شما عزیزان و نیروهاى مخلص و حقیقتاً وفادار به امام بزرگوار و انقلاب، این مصیبت عظیم و فراموش‌نشدنى و جبران‌ناپذیر را تسلیت عرض کنم. هر کسى که در مجموعه‌ی ملّت بزرگ و فداکار ما، فداکارى بیشترى و اخلاص بیشترى براى انقلاب و اسلام و امام به‌خرج داده است و میدهد، در مصیبت امام صاحب‌عزاتر است. با این حساب، شما جانبازان عزیز، شما جهادگران و سپاهیان عزیز، شما نیروهاى بسیجىِ دستگاه‌هاى مختلف، حقیقتاً صاحب‌عزا هستید. امام مال شما بود و امامِ شما بود به معناى حقیقى کلمه. ثانیاً لازم میدانم از زحمات تحسین‌برانگیز و تلاش نمونه و سرمشقى که در ساختن و پرداختن و آماده کردنِ این قبله‌ی دلهاى همه‌ی ما ‌ - یعنى مزار منوّر امام عزیزمان - به‌خرج دادید و نشان دادید، با همه‌ی وجود تشکّر کنم. ( ۲ ) البتّه که زبان از تشکّر نسبت به اخلاصها و زحمات همه‌ی افرادى که مثل شماها مخلصانه و دلسوزانه کار میکنند قاصر است، امّا به‌هرحال وظیفه داریم تشکّر قلبى خودمان را عرض کنیم. زحمت کشیدید،

«1»