است را عنوان ماه محرّم قرار دادند و مجدّداً همان طوفان عظیم عمومى و مردمى به وجود آمد؛ ( ۳ ) یعنى ماجراى نهضت که روح و جهت حسینى داشت، با ماجراى ذکر مصیبت حسینى و یاد امام حسین گره خورد. این در مقام عمل و در مقام تبلیغ. در مقام واقع و ثبوت هم که مطلب روشن است، حرکت امام حسین براى اقامه‌ی حق و عدل بود: « اِنَّما خَرَجتُ اُریدُ الاِصلاحَ فى اُمَّةِ جَدّى اُریدُ اَن آمُرَ بِالمَعروفِ وَ اَنهى ٰ عَنِ المُنکَر » ( ۴ ) تا آخر. در زیارت اربعین که یکى از بهترین زیارات است، میخوانیم: وَ مَنَحَ النُّصحَ وَ بَذَلَ مُهجَتَهُ فیکَ لِیَستَنقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَةِ وَ حَیرَةِ الضَّلالَة. ( ۵ ) آن حضرت در بین راه، در آنجایى که حدیث معروفى را که آن حضرت از پیغمبر نقل کردند، بیان میفرمایند: اَیُّهَا النّاسُ، اِنَّ رَسولَ ا‌لله صَلَّى ا‌لله عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قالَ، مَن رَأى ٰ سُلطاناً جائِراً مُستَحِلّاً لِحُرُمِ ا‌لله، ناکِثاً لِعَهدِ ا‌لله ... یَعمَلُ فى عِبادِ ا‌لله بِالجَورِ وَ الطُّغیانِ فَلَم یُغَیّر عَلَیهِ بِفِعلٍ وَ لا قَولٍ، کانَ حَقّاً عَلَى ا‌لله اَن یُدخِلَهُ مَدخَلَه؛ ( ۶ ) تمام آثارى که از گفتار آن بزرگوار یا گفتارى درباره‌ی آن بزرگوار از معصومین رسیده، این مطلب را روشن میکند: غرض، اقامه‌ی حق است، اقامه‌ی عدل است، بر هم زدن بنیان ظلم و جور و طغیان است؛ غرض، اقامه‌ی دین خدا در جامعه است، ایجاد حاکمیّت شریعت است؛ غرض، ادامه‌ی راه پیغمبر است ‌ - که « یا وارِثَ آدَمَ صَفِىِّ ا‌لله، یا وارِثَ نوحٍ نَبِىِّ ا‌لله‌ » ( ۷ ) تا آخر؛ در زیارت وارث میخوانیم - و پیغمبران هم

«4»