بیانات سال 1368


که نظام جمهورى اسلامى دوران جدیدى را با جهت‌گیرى جدیدى آغاز کرده است. مثل همه‌ی حرفهاى القاشده‌ی از سوى بوقهاى استکبارى، این حرف، هم غلط و هم بسیار ناشیانه و ابلهانه است. دوران جدید اگر به معناى انصراف از خطوط ترسیم‌شده‌ی قطعى به‌وسیله‌ی امام عزیزمان باشد ‌ - که همان خطوط انقلاب و اسلام است و چیزى از آن فراتر نیست - هرگز در انقلاب ما پیش نخواهد آمد. تا وقتی‌که دلهاى بیدار، مردم مسئول و مسئولین مؤمن و اسلام‌شناس و امام‌شناس در این کشور هستند، آمریکا و دیگر دشمنان ‌ - مستکبران عالم، بدخواهان، منافقان - باید آرزوى چنین روزى را به گور ببرند. خطّى که امام براى انقلاب ترسیم کردند و ده سال است که ما و ملّت ایران بر اساس آن خط حرکت میکنیم، خطّ عظمت اسلام و مسلمین است؛ خطّ دفاع از محرومین و مستضعفان در سراسر عالم است؛ خطّى و راهى است که ملّت ایران را در دنیا به‌صورت یک ملّت زنده و سرافراز درآورده و ما را از حالت ملّت عقب‌افتاده‌ی وابسته‌ی مرده‌اى به‌صورت مستقل‌ترین و زنده‌ترین و فعّال‌ترین ملّتهاى دنیا درآورده؛ خطّى است که ایمان مردم و محبّت مردم و عشق مردم به اسلام را برانگیخته و آنها را در این راه به فداکاری‌هاى اعجاب‌انگیز و بی‌نظیر واداشته. این خط، زندگى ما است، همه‌ی هستى ما است، هویّت ملّى و انقلابى ما است و به فضل پروردگار همین خط، با قاطعیّت، با قدرت، با امید، با همان روحیه‌اى که امام در طول دوران نهضت و دوران انقلاب عملاً

«2»