اما آن چیزی که امروز در عراق اتفاق میافتد، برای من بیسابقه است و نظیر آن را در جایی سراغ ندارم. اگر هم وجود داشته است، من اطلاعی ندارم. این انقلابها، این مبارزه‌های مردمی، این چیزهایی که در تاریخ معاصر ما اتفاق افتاده و ما کم‌وبیش از آنها مطلعیم، هیچکدام با وضع فعلی عراق قابل مقایسه نیست.

رژیمی به جان ملت خودش افتاده و بیدریغ میکشد ! در خیابانها تانک وارد میشود - آن‌طوری که نقل کردند - مردم رهگذر را بی‌محابا از دم تیر و تیربار و رگبار مسلسلها میگذراند؛ حالا چه کسی است، مرد است، زن است، چکاره است، مخالفتی کرده، نکرده، کاری ندارند ! نقل کردند که با هلیکوپترهایی که در اختیار دارند، در شهرها بر روی سر مردمشان گازهای سمی و بمبهای شیمیایی میاندازند ! ما قبلاً نظیرش را در حلبچه هم دیده بودیم، اما حالا دایره‌اش وسیعتر است. از هر وسیله‌یی هم استفاده میکنند. این، وضع فعلی عراق است، که وضع بسیار عجیبی است.

به مشاهد مشرفه اهانت میکنند. صحن امیرالمؤمنین ( علیه‌الصّلاةوالسّلام )، بقعه‌ی مبارکه‌ی امام حسین ( علیه‌الصّلاةوالسّلام ) و ابوالفضل ( علیه‌الصّلاةوالسّلام ) و شاید بقیه‌ی بقاع متبرکه تهدید میگردد و مورد اهانت واقع میشود و - آن‌طور که نقل کردند - مورد ضربت قرار میگیرد. البته از جزییات داخل آن کشور اطلاع دقیقی در دست نیست؛ اما معلوم است که چه‌کار میکنند. وضع عراق، وضع عجیبی است.

«17»