بیانات سال1370
دوروبریهایش، چاره‌یی جز این ندارند. هرکدام هم که بیشتر مقاومت کنند، روسیاهتر خواهند بود و عذابشان در دنیا و آخرت هم شدیدتر خواهد شد. این، چیز ناگزیری است.
یک کلمه خطاب به ملت عراق عرض کنم. ملت عراق باید بدانند که این لحظه، لحظه‌ی حساسی است. اگر بایستند، آقایی نصیب آنها خواهد شد و عزیز خواهند گردید. البته یک مقدار سخت است و فداکاری لازم دارد. بدون فداکاری، هیچ چیزی به نتیجه نخواهد رسید. اگر خیال میکنند که عزت و کرامت و آزادی و زندگی راحت را مثل یک لقمه میشود در دهان کسی گذاشت، این اشتباه است. باید سختی را تحمل کنند؛ منتها سختی، کوتاه‌مدت و موقتی است و از بین خواهد رفت. اما اگر ملت عراق در مقابل کوتاه بیایند، همین رژیم عراق آن‌چنان پدری از آنها درخواهد آورد و آن‌چنان قساوتی بخرج خواهد داد که قساوتهای گذشته‌ی او - که اینها هم به نوبه‌ی خود بی‌نظیر است - در مقابل آن کوچک باشد. اگر این رژیم بر مردمش مسلط بشود - العیاذ باللَّه - از مردمش انتقام سختی خواهد گرفت؛ ملت عراق باید این را بدانند. ملت عراق حالا که قدم در این راه گذاشته‌اند و شروع کرده‌اند، بایستی کار را به پایان برسانند. باید به خدا تکیه کنند، از خدا کمک بخواهند، با خدا رابطه برقرار کنند و فداکاری هم در برنامه‌ی کارشان قرار بگیرد؛ آن‌وقت خدای متعال نصرتش را نازل خواهد کرد.