بیانات سال1370


معجزه‌ی انقلاب بود. بسیج هم همین‌طور است. آحاد عظیم بسیج، در طول این هشت سال، چیزی را در تاریخ ثبت کردند و گذاشتند که جز در برهه‌های استثنایی تاریخ گذشته‌ی بشریت، نظیرش را نمیشود پیدا کرد. البته سپاه مجموعه‌ی شکل‌یافته‌یی از این‌گونه جوانان است. من همین حالا که به چهره‌های نورانی شما - همین افراد معدودی که میشناسم - نگاه میکنم و در این چهره‌ها تأمل میکنم، میبینم که یک مجسمه‌ی فداکاری هستید؛ همین کسانی که دهها بار خود را تا مرز شهادت بردند و خدا آنها را برگرداند؛ از فرماندهان عالی گرفته، تا فرماندهان بینام و نشان گردانها و گروهانها و تیپهای سپاه و اینهایی که کتاب کرام‌الکاتبین پُر از فهرست اسم اینهاست. این، گذشته‌ی این مجموعه‌ی زیبای انقلابی است. البته در طول سیزده سال گذشته امتحان عجیبی پشت سر گذاشته شد. همه در امتحان قرار گرفتند و کسانی که از امتحان سربلند بیرون آمدند، بحمداللَّه بسیارند. نیروهای مسلح ما - چه ارتش و چه سپاه - هرکدام به نحوی در این کوره‌ی گداخته وارد شدند و با افتخاراتی بیرون آمدند. برادران پاسداران کمیته هم در میدانهای دشوار جنگ و جبهه و پشت جبهه، امتحانهای بسیار دشوار و فداکاریهای شیوایی از خود نشان دادند. آن نکته‌یی که به نظرم می‌آید عرض بکنم و شاید تذکره‌یی برای خود بنده و شماها باشد، این است که خدای متعال نعمتهای معنوی را هم مثل نعمتهای مادّی، آسان و ارزان نمیدهد؛ و اگر بدهد، آن را آسان و ارزان برای

«3»