همهی گرسنگان دنیا - در صورتیکه محارب نباشند - عایلهی ما هستند؛ این مسأله، مسألهی اعتقادی است. کشورهای غربی و پیشرفتهی اقتصادی، نخواهند توانست بکلی فقر را برطرف کنند؛ اما جمهوری اسلامی در این جهت حرکت میکند و انشاءاللَّه به اینجا خواهد رسید. آمار بیسوادی بشدت پایین آمده است. آمار مشکلات طبقات پایین در مناطق گوناگون کشور، بشدت پایین آمده است؛ البته سطح زندگی بالا رفته و توقعات بیشتر شده است. تورمهای جهانی روی تورم کشور ما اثر میگذارد؛ اما سیاستهایی که امروز در زمینههای اقتصادی وجود دارد، سیاستهای حقیقی است؛ یعنی آنچه که بهعنوان درآمد ملی مطرح میشود و برای آن تلاش میگردد و برنامههای اقتصادییی که امروز دارد طراحی میشود، برنامههایی است که به معنای واقعی کلمه میتواند جیب کشور را پُر کند؛ چیز صوری و ظاهری نیست. در گذشته، صنعتی هم که میآوردند، صنعت دروغینی بود؛ صنعت بود، اما آن صنعتی نبود که کشور را بینیاز بکند. جاهای گوناگونی از تسلسل صنعتی - آن زنجیرهی لازمی که در یک کشور هست؛ از معدن و از مواد اولیه، تا محصول مورد استفاده در داخل خانههای مردم - منقطع بود؛ عمداً منقطع نگه میداشتند؛ برای اینکه همیشه به خارج احتیاج داشته باشند؛ اما امروز اینطوری نیست؛ امروز دارند جدی کار میکنند.