فعال داشته باشند و داشته باشیم. این درست نیست که کسی خیال کند که بله، من کاسبم، تاجرم و برای سود کار میکنم؛ نه، ما انسانهای مؤمن و متدینانی را میشناسیم که به خاطر انقلاب، دکان و کسب و کار و خرید و فروش و سود و استفاده را بوسیدند و کنار گذاشتند و به میدان انقلاب آمدند و زندگی خودشان را شب و روز برای انقلاب مصرف کردند. البته ما از همه اینطور توقعی را نداریم؛ اما از همه توقع انصاف را داریم. من این وظیفهی نظارت عمومی بر کار اصناف و جلوگیری از تخطیهای گوناگونی را که بعضی از سوءاستفادهچیها در اصناف میکنند، برعهدهی انجمنهای اسلامی، مخصوصاً رؤسای انجمنها و معتمدان محترم بازار میدانم. آنان مورد اعتماد امام بودند و مورد اعتماد ما نیز هستند. ما آنان را از سالهای پیش شناختهایم. آنان بایستی به دولت کمک کنند و مانع سوءاستفادهی کسانی بشوند که به خیال خودشان تا دیدند بازار آشفتهیی است، فوراً درصدد باشند که سوءاستفاده کنند و جیب خودشان را پُر نمایند. مگر مسألهی زندگی اسلامی این است ؟ مگر فقط جیبخودپُرکردن مطرح است ؟ این، نکتهی دوم است که من خواستم شما برادران عزیز انجمنهای اسلامی اصناف و متدینان بازار و برادران صنوف تولیدی - کسانی که در کارهای خیر هستید - به آن توجه داشته باشید. این، یک وظیفه است.