بیانات سال1370


پُرجاذبه، این آیات کریمه را تلاوت بکنند، دل مردم با قرآن انس میگیرد و به قرآن نزدیک میشود. مردم ما برای ارتباط با قرآن آماده هستند. مردم ما با مردم کشورهای دیگر اسلامی فرق دارند. مردم ما در راه قرآن صادقانه مجاهدت کردند؛ شوخی نیست. این‌قدر ما جوان دادیم، این‌قدر مردم ما رنج و زحمت متحمل شدند. همه‌ی اینها در راه قرآن بوده است.

ما از آنهایی نیستیم که قرآن را ادعا بکنیم؛ نه، خدای متعال دانه‌دانه‌ی آیات قرآن را در جامعه و در میان مردم ما و در آن امام عظیم‌الشأن برای ما مجسم کرد. ما این آیات مبارکات را دیدیم و با همه‌ی وجود لمس کردیم. این کار را مردم ما کردند. مردم ما به قرآن عشق میورزند. شما کجا در کشورهای اسلامی میبینید که یکی از این آقایان قرّاء بروند آن‌جا تلاوت کنند، و این‌قدر جوان عاشقانه پای تلاوتشان بنشینند ؟ این، عشق مردم ماست. حالا آن کس که میخواهد این عشق قرآنی را درست به سمت انس حقیقی با قرآن تلاوت کند، کیست ؟ او، شما قاری قرآن هستید.

شما یک وظیفه دارید. من شما را فعلاً به قاری شدن حرفه‌یی - مثل این آقایان - دعوت نمیکنم. البته اگر یک وقت هم قاری حرفه‌یی شدید، ما مخالفتی نداریم. آنچه مورد نظر من است، توجه به قرآن در کنار شغلتان است - همین وضعی که الان شماها دارید - یعنی یکی دانشجوست، یکی دانش‌آموز است، یکی طلبه است، یکی

«2»