بیانات سال1370


بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم

خدا را سپاس بر ماه رمضانی دیگر و جلسه‌یی دیگر، که در خدمت قرّاء کتاب خدا هستیم؛ الحمدللَّه که نعمت قرآن را بر ما ارزانی داشت. جوانان باید این روزهای خوش قرآنی را قدر بدانند. اگر میدانستید که در دوران اختناق، عاشقان قرآن چگونه و با چه زحمتی خودشان را با زمزمه‌های گرم قرآنی سرگرم میکردند، امروز که میتوانید بخوانید و صوت خوش قرآن را بشنوید و بشنوانید، برایتان خیلی شیرینتر و گرامیتر میبود.

آنچه که وظیفه‌ی قرّاء است، این است که قرائت را روزبه‌روز بهتر کنند. ما به عموم مردم میگوییم که با قرآن انس بگیرند؛ به شما قرّاء هم میگوییم که تلاوتتان را روزبه‌روز بهتر، قویتر، صحیحتر و با خصوصیات جاذبه‌آفرین همراهتر بکنید.

ما اگر بخواهیم کل امت با قرآن انس بگیرند، باید تلاوت قرآن را در جامعه باب کنیم. اگر من این‌قدر به خواندن شما قاریان عزیز تکیه میکنم و به آن اهمیت میدهم، برای همین است. شما یک نفر آدمید، میخوانید، هرچه هم خوب بخوانید یا نخوانید، از یک جهت به خودتان مربوط است؛ اما آن چیزی که من را وادار میکند که به این مسأله این‌همه اهتمام بورزم، آن است که اگر تالیان کلام‌اللَّه در جامعه توانستند با زمزمه‌ی ملکوتی و صحیح و

«1»