بیانات سال1370
همه‌ی اینها، کار متمرکز را در محیط شیعی ایجاب میکند. در محیط شیعی، بر اساس همان اخلاص و احساس مسؤولیت، انصافاً خیلی کار شده است. در طول تاریخ، علمایی از قبیل « قاضی نوراللَّه » ( ۹ ) ها و دیگران و دیگران نشستند و با مظلومیت کتابهایی نوشتند؛ خدای متعال هم به خاطر همان مظلومیت، برکت داده و منتشر شده است؛ لیکن گنجینه‌ی ما خیلی قویتر از اینهاست.
در مورد تنظیمات و تشکیلاتی که جناب آقای امینی ( ۱۰ ) اشاره فرمودند، طبیعی است که اساس کار، تشکیلات است. شکی نیست که تا تشکیلاتی نباشد، هیچ چیزی بر اساس آن نمیشود بنا کرد؛ لیکن در ایجاد تشکیلات نباید خیلی معطل ماند.
از زمانی که این کار شروع شده، تا حالا، یک سال و خرده‌یی میگذرد. یک سال، انصافاً زمان زیادی برای تشکیلات است. این چیزها باید زود تمام بشود؛ حالا ولو به آن کمال هم نباشد. مثلاً فرض کنیم که پانزده، شانزده نفر در این‌جا نشسته‌ایم و چیزی به ما عرضه شده است. نگاه میکنیم، میبینیم که مثلاً صد سطر است، اما ده مورد اشکال دارد؛ یعنی یکدهم سطور اشکال دارد. اگر بگوییم میشود در این جلسه حلش کرد، فبها و نعمة؛ اگر نشد، میگوییم خیلی خوب، حالا نود سطرش که خوب است؛ این را تصویب و بتدریج اصلاحش میکنیم؛ مگر این‌که یک اشکال اصولی باشد. یعنی در این‌طور مواقع، در برابر امر بین خوب و خوبتر، برای خوبتر