- حداکثر سالی دو بار - مابقی را از همین جانشینان باید استفاده کرد. آقای فضلاللَّه به طور طبیعی سالی یک بار، دو بار - شاید هم گاهی بیشتر - در ایران هستند. آقای سیّد ساجد سالی یکی، دوبار به ایران میآیند. شما جلسهی سالیانهی خود را آن وقتی قرار بدهید که بناست مثلاً اینها به مناسبت بیستودوم بهمن یا مناسبتهای دیگر به ایران بیایند. شما جلسه را لنگ آنها نگذارید؛ همینطور کار را ادامه بدهید. یا مثلاً اگر آقای سیّد جعفر مرتضی ( ۱۷ ) به اینجا تشریف بیاورند، خوب است؛ ولی اگر نتوانند حضور پیدا کنند، فرضاً آقای فضلاللَّه ده روز قبل از برگزاری جلسه به ایشان بگویند که برنامههای این جلسه اینهاست؛ من دارم میروم، شما چه میگویید ؟ آقای سیّد جعفر مرتضی هم از ده روز قبل فکر کند و نظرات خودش را به ایشان بگوید؛ نتیجتاً نظرات آقای سیّد جعفر مرتضی منضم به نظرات ایشان خواهد شد و دو نظر ارائه خواهد گردید. به نظر من، ما از این جهت ضرری نخواهیم کرد.
تکیهی اصلی من روی بخش اجرایی مسأله است. آن گروه اجرایی که در دبیرخانه هستند، باید فعال باشند؛ همین مدیریتهایی که شما ( ۱۸ ) فرمودید؛ حالا اسمش معاونت است، مدیریت است، یا چگونه میخواهد سازماندهی بشود که با آنچه به آن اصطلاحاً معاونت یا مدیریت میگویند، تطبیق بکند، من نمیدانم.