بسماللهالرّحمنالرّحیم اگر این فکر انقلابی که با هزار زبان، چه به شکل خطابه، چه به شکل درس، چه به شکل افکار فلسفی، چه به شکل نظرات فقهی، از سال ۱۳۴۱ در بیانات حضرت امام ارائه شده، در قالب هنر عرضه نشود، برای نسلهای آینده چیز بیگانهیی خواهد بود. هنر خصوصیتش این است.
این منظرهیی که الان در مقابل ما هست - جمعی دور هم نشستهایم؛ در سنین مختلف، در سطوح علمی مختلف، در اوضاع اجتماعی مختلف، با نظرات و افکار مختلف - این را چه کسی خواهد توانست برای کسی که در این جلسه نیست، آنچنان توصیف کند که گویی او در این جلسه هست؛ حتّی از بعضی کسانی که در این جلسه هم هستند، بهتر و دقیقتر و ریزتر حقایق را ببیند؛ در حالی که اینجا هم نبوده است ؟ آیا اصلاً چنین چیزی ممکن است، یا نه ؟ بله، ممکن است. به چه وسیله ؟ به زبان هنر. زبان هنر یعنی چه ؟ یعنی توصیف با عکس، با فیلم، با مجسمه، با شعر، با رمان.