من شنیدم که حضرت امام ( ره ) که شعر میسرودند، هنگامی بوده است که مثلاً پس از مطالعهی روزنامهیی، اگر مطلبی به ذهنشان میرسید، در حاشیهی آن یادداشت میکردند و بعداً هم آن را کناری میانداختند؛ سپس انسانهای نکتهسنجِ چیزفهمی آنها را دیدند و جمع کردند و به نظر خود ایشان رساندند. غرض، اینطور تصور نشود که انسان - بخصوص در سنین آقایان - میباید همهی وقتش را صرف شعر بکند. انشاءالله موفق باشید ۱ ) ۵۴ ق -؟ ۲ ) ۶۹۱ ق -؟ ۳ ) ۴۱۶ - ۳۲۹ ق