بیانات سال1370


بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

این یکی از شیرین‌ترین و زیباترین مراسم و آیینهای نیروهای مسلح ماست؛ یعنی وارد شدن جمعی از جوانان عزیز ما در کسوت نظامی، و فارغ‌التحصیل شدن جمعی دیگر. اولاً به همه‌ی عزیزانی که فارغ‌التحصیل شده‌اند، و آنهایی که وارد کسوت مقدس سربازی شده‌اند، تبریک میگویم. دانشگاه افسری، آن مزرعه‌ی امیدبخشی است که در آن باید نهالهای مستعد در فضای مناسب رشد کنند و به بالندگی برسند و مردان ارجمند ارتش جمهوری اسلامی ایران را در آینده به وجود آورند.

دو خصوصیت در ارتش ما هست، که اگر در هر ارتشی این دو خصوصیت باشد، جا دارد به شایستگی مباهات کند: خصوصیت اول این است که ارتش در کشور ما در دل مردم جا دارد؛ برخلاف ارتشهایی که از مردم جدایند و در مقابل مردم قرار دارند و مردم از آنها بیگانه‌اند و فخر آنها به همین زیب و زیور ظاهری است و نه هیچ چیز دیگر. در کشور ما به حول و قوّه‌ی الهی، ارتش یک پایگاه مردمی و یک جای توجه عواطف آحاد ملت ماست.

«1»